Ρακοβίτζα, Αιμίλιος

(Racovitza, 1868 – ;). Ρουμάνος φυσιοδίφης. Το 1896-97 πήρε μέρος στη βελγική αποστολή στην Ανταρκτική και το 1900 έγινε συνδιευθυντής των αρχείων της πειραματικής ζωολογίας. Το 1905 ίδρυσε τη Βιοσπηλαιολογική, περιοδικό που προώθησε τη μελέτη και την επιστημονική κατάταξη των φυτικών και ζωικών οργανισμών που ζούν σε σπήλαια. Ο Ρ., με τους συνεργάτες του, μελέτησε πάνω από 1.000 σπήλαια και κοιλώματα. Ερεύνησε επίσης τον βυθό του κόλπου της Λιόν, της ακτής της Καταλονίας και των Βαλεαρίδων νησιών. Ήταν επίσης ο ιδρυτής και διευθυντής του Ινστιτούτου Σπηλαιολογίας του πανεπιστημίου της Κλουζ στη Ρουμανία και μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών. Σημαντικότερα από τα έργα του θεωρούνται τα επόμενα: Βιολογικές σημειώσεις (1894-1895), Γενικά συμπεράσματα από τη βελγική αποστολή στην Ανταρκτική (1900), Η ζωή των ζώων και των φυτών στην Ανταρκτική (1900), Δοκίμιο για τα προβλήματα της βιοσπηλαιολογίας (1907) και Σημειώσεις για τα ισόποδα (1919-20).